Rozdział 6/ Rusz te dupę!

Chodziłam po uliczkach Londynu. Było mi bardzo zimno. Kiedy byłam jeszcze na "mojej" ulicy słyszałam Kat, ale chyba ją zgubiłam. Była 10:30 musiałam już wracać żeby się nie spóźnić na próbę. Mój sweterek i spodnie były całe mokre. Otwierałam drzwi kiedy Kat rzuciła się na mnie z uściskiem.
-Odejdź!-zażądałam
-Nie daj to sobie wyjaśnić!-odpowiedziała.
-Masz minute i nie więcej.-mówiłam kiedy siadałam na kanapie.
-No więc, ja się w nim zakochałam, a on powiedział mi że już dawno z tobą zerwał myślałam że to prawda. Ale wczoraj powiedział że dopiero jakieś kilka minut temu zerwaliście. Wtedy podszedł i pocałował mnie.-opowiedziała.
-Wiesz co jestem nawet w stanie ci wybaczyć, bo ja i tak widziałam że mnie zdradził więc mi będzie wszystko jedno i tak za chwile wyjeżdżamy. Dobra lecę bo zaraz mam próbę.-mówiłam.
-Okey. To miłej pracy.
-Dzięki- krzyknęłam będąc już w pokoju. 
Ubrałam się w to i szybko pobiegłam na próbę. Tańczyliśmy bardzo ciężko i bardzo trudne układy a ja i tak nic prawie z nich nie pamiętam, bo nie byłam w stanie się skupić. Kiedy wracałam do domu zauważyłam Max'a kiedy czytał ogłoszenia, po cichu do niego podeszłam i zasłoniłam mu oczy.
-Zgadnij kto?-zapytałam
-Ym niech zgadnę...-powiedział wziął mnie za biodra i podniósł do góry.
-AAAA!!! Postaw mnie-zaczęłam się śmiać.
-Widzisz od razu poznałem że to ty-również się śmiał.
-Idziesz może ze mną kawałek?-spytałam
-No spoko, muszę się i tak z tobą pożegnać.-powiedział ze smutną minką. Strasznie mnie to rozbawiło. Ale i tak mnie będzie bolała kolejna rozłąka z najlepszym przyjacielem. Mimo ze i tak znam go od dwóch dni. Wróciłam do domu, tam już czekała na mnie zła Kat.
-Gdzieś ty była za 30 minut mamy samolot!-krzyczała, naprawde była zła.
-No przepraszam, ale spotkałam Max'a.-odpowiedziałam i zrobiłam oczka jak ten kot ze shreka.
-Polubiłaś go?-spytała
-Co masz na myśli?-spytałam
-No mówiąc w twoim języku to czy na niego lecisz!?-opowiedziała
-Co? Ja?! Skąd że!-kłamałam naprawdę to tak trochę mi się podoba, ale bez przesady.
Pobiegłam do swojego pokoju, wzięłam walizkę i poszłam do samochodu. Trochę będę tęsknić za tym domem, miastem, przyjacielem. Ale czeka na mnie nowe życie a Max obiecał że kiedyś do mnie przyjedzie. Byłam już w samolocie i włączyłam sobie piosenkę. KLIK.  Idealnie opisywała moją sytuacje. Lot minoł mi bardzo szybko. Byłam już na podwórku mojego nowego domku.

Był on idealny dla nas. Mały i skromny. Ale jego wnętrze było zupełnie inne.

 Ogród był śliczny i bardzo mi się podobał. Był tam stawek i kamyczki.

 Sypialnie miałyśmy oddzielone meblościanką. Były ślicznie w odcieniu fioletu.

 Salon był w odcieniach brązu i beżu. Podobał mi się. I jeszcze kominek!

 Łazienka była w moim stylu. Szkoda że jedna. Ale jakoś damy radę ;)

No i wreszcie to co kocham KUCHNIA! Ale żeby nie było ja obiadów gotować nie będę!







Po obejrzeniu wszystkich pokoi. Rozgościłam się w naszej sypialni i poszłam spać bo byłam na prawdę zmęczona. Dodałam jeszcze wpis do mojego pamiętnika: "No i w końcu jestem w Londynie, nasz domek jest śliczny i nie mogę się doczekać jutra!". I poszłam spać w mgnieniu oka.

~~~~~~~~~~~~~~
No i jest piaty. Mam jedną prośbę  CZYTASZ?=KOMENTUJ to może niewiele ale dla mnie to wilka radość!